Wielrenner in spagaat

Je bent wielrenner. Traint je suf voor de komende wedstrijden. Trainingskampen volgen elkaar op. Girona, Gran Canaria, Mallorca. Weken van ontbering, ver van huis, slechts een verzorger of trainingmaat onder handbereik. Mooie wedstrijden in het verschiet.

Daar fiets jij onder een lekker zonnetje. Niet te warm, niet te koud. Jij bent de bofkont. Het thuisland baggert door de sneeuw, kan niet trainen, zit tot vervelens toe op de Tacx Flow een intensieve interval training af te werken. Diep in het rood, twee liter zweet op de vloerbedekking en nog geen voldaan gevoel. Jaloers op de renners die minstens vier uren getraind hebben, en daarna een terrasje pikken. Dat allemaal voor het grote doel, straf koersen in 2012.

Maar dan, het begint te vriezen. Het thuisland staat op zijn kop; er ligt ijs! Centimeters, wat een decimeter en meer. Met de dag neemt de nerveuziteit toe. Persconferenties, bijeenkomst van bestuur van de Koninklijke Friese Elfstedenschaatstocht, niet te verwarren met de fietsclub, met in hun kielzog de ijsmeester en rayonhoofden. Bijna mytische figuren.

Het wereldnieuws wordt verdrongen. Syrie? Eurocrisis? Allemaal flauwekul. Weersdeskundigen doen hun woordje en vertellen wat ons de komende tijd staat te wachten. Gisteren nog een mevrouw op de buis van de Enkhuizer Almanak. Zo'n boekje uit de tijd dat men dacht dat Haarlemmerolie overal goed voor was. 'Als het nu niet is dan is het binnenkort': waren haar wijze woorden. Zou het zelf gezegd kunnen hebben. De Zuid-West hoek is koortsachtig aan het werk om niet overgeslagen te worden zoals in 1963. Hartverwarmend. Het ijs zou er bijna van gaan smelten.

Dit keer de zitten echte bofkonten in Friesland. Zwierend over het diep zwarte ijs. Even een ritje Dokkum, tijd voor een bakje chocolademelk. Pakken we Bartelehiem en Franeker ook mee? Kunnen we over Harlingen, Sneek terug naar Leeuwarden. Verrek de halve Elfstedentocht achter de kiezen.

Terwijl je vanuit Sa Calobra de 14 kilometer lange klim soepeltjes probeert te nemen, gaan je gedachten uit naar de beulen op de schaats die misschien, heel misschien de Elfstedentocht kunnen rijden. In je verbeelding zit je tussen de deelnemers, de pedalen voelen als schaatsen, het zonnetje wordt een vrieszonnetje, scheuren in het wegdek worden scheuren in het ijs. Wat zou je de racefiets graag willen ruilen voor een paar klapschaatsen.

De weersverwachting voor de komende dagen? Lichte vorst en na het weekend dooi. Nieuwe afspraak na 4 maart. Dat wordt de voorjaarselfstedenschaatstocht gehouden als voorbereiding op een voorjaarsklassieker.

Wim van Brink