Hoe was het in Polen?
Asfalt wegen, beton wegen, grint wegen, slechte wegen. Zoab? De laatste soort kennen ze niet in Polen. Polen het land waar Rene van 9 tot en met 11 mei een etappekoers de Tour of Malopolska heeft gereden.
Op dag 1 werd bij een stromende regen een criterium van 32 km gereden. Gewoon heel houden was het motto. De 1e etappe was 161 km lang en ging over geaccidenteerd terrein. Daar openden Rene samen met een Italiaan de koers en reden weg van het peloton. Maximale voorsprong 10 minuten. Met vier klimmen in het verschiet was er naast een eventuele etappewinst en leiderstrui ook nog een bergtrui te verdienen. De eerste twee lukten niet, maar de bergtrui zat in de knip. Dat vooruit blijven niet lukte, lag vooral aan het vreemde koersen van zijn Italiaanse medevluchter. Tot 10 km voor de finish redelijk goed te noemen, daarna was het gebeurd. Dan weet iedereen, die dit soort vluchten op de buis heeft gezien, hoe het afloopt.
Aan de finish toch een gelukkige Rene met een mooie oranje bergtrui om het lijf.
Dag 2 moest deze trui te verdedigen zijn. De dag kende twee ritten. Een niet geheel vlakke tijdrit over 30,2 km en later op de dag een koers van 77,7 km met daarin een paar klimmetjes van de 2de categorie. De tijdrit werd door Rene behoorlijk goed gereden. Een gemiddelde van 45.056 km per uur en een 29ste plaats.
De tweede etappe werd onder stromende regen en in de kou verreden. Lekkere gladde steentjes, dus geweldig uitkijken dat je niet op je plaat gaat en het seizoen over is.
Zoals de winnaar en teamgenoot van Rene, Thimo Tomel later vertelde; ,,Eine Wahnsinnsetappe. Ich hatte tierische Angst zu stürzen".
De dagoverwinning was binnen en samen met de bergtrui die behouden kon worden een mooi succes voor het team.
De laatste etappe, 154 km, met daarin serieuze klimmen, waarin het klassement gemaakt zou kunnen worden. 3 klimmen van de 1e en 2 van de 2de categorie stonden op de routekaart. De aanval is de beste verdediging dacht Rene en er vandoor. Zijn gedachte was, een paar mannetjes mee en punten halen op de eerste twee klimmen zodat ik de trui veilig heb gesteld. Tja de gedachte was goed, de uitwerking van zijn kant ook, maar de mannetje die met hem mee zouden moeten gaan lieten het afweten. Deze manmoedige poging mislukte, het kruit was verschoten. Binnenkomen was daarna het enige doel en dat lukte.
Wat overbleef aan het eind van de etappekoers was een 2de plaats in het Bergklassement voor Rene, een 8ste plaats in het eindklassement voor teamgenoot Markus Fohten en een etappeoverwinning voor Thimo Tomel. Daar kan je mee aankomen bij de familie.
Wim van Brink