Afgelopen week een zware week gehad in Bayern. Nadat ik dacht met goeie vorm uit Olympia's Tour te komen merkte ik eigenlijks al de eerste dag dat het een zware week zou worden. Niet volledig hersteld en daarnaast ook nog de verkoudheid van de week er voor zorgden er voor dat ik niet in top conditie begon.

Afgelopen maandag in gezelschap van Rienk en Durk Hooghiemster Sr. afgereisd naar Zandvoort waar de proloog van de 60ste Olympia’s tour op het programma stond.
Trui aan, want het was verrekte koud aan zee. Niet alleen koud maar ook heeeel veeeeel wind. Wie denkt dat het alleen in deze hoek van het land waait, moet daar ook maar eens een kijkje nemen.

Asfalt wegen, beton wegen, grint wegen, slechte wegen. Zoab? De laatste soort kennen ze niet in Polen. Polen het land waar Rene van 9 tot en met 11 mei een etappekoers de Tour of Malopolska heeft gereden.

Na de Friesche Wouden Klassieker,  waar ik weer wat wedstrijd kilometers in de benen heb gekregen, is deze lijn afgelopen weekend doorgetrokken met de Arno Wallaard Memorial en Rund um Duren. Gisteren is ook nog Rund um den Finanzplatz door mij verreden. Op het moment dat ik dit schrijf, zit ik in een hotel in Polen waar ik morgen begin aan vier dagen koers.

Op weg van Leeuwarden naar de start van de Wouden Klassieker in Bergum wreef ik mij al in de handen. Een stevige windkracht vijf uit het noorden, krap zeven graden, hoe blij kan je daar van worden als coureur. Heel blij als je in vorm bent. Lekker beuken en de zwakke broeders stevig laten afzien.
Bij de start aangekomen stonden de verkleumde mannen opgesteld voor een uitputtingsslag van 172 km. Hoeveel van de 188 startende zouden vandaag de finish halen? Een vraag waarop ik het antwoord schuldig moest blijven, maar met de gedachte dat het er niet veel zouden zijn, zou ik er niet ver naast zitten.